Hongerloon
Een welbekend, goedbedoelend doch minder getalenteerd Vlaams schrijver dan mezelf – aan voornoemde omschrijving beantwoorden uiteraard de meeste, zoniet ALLE andere Nederlandstalige auteurs - zou zeggen: “het is toch Godgeklaagd”, bij het aanschouwen van de gage die mij te beurt valt als vergoeding voor het opleveren van mijn driemaandelijkse vaste column in DAG COLLEGA.
Nu ja: alleen al om het benzineveverbruik van zijn ooit bestaande, uitgebreide stal renwagens te kunnen voorzien om tien kilometer zonder problemen te rijden zou ik al al 33,9 jaar mogen colums toeleveren aan mijnheer Vannekke. Een rare naam trouwens: Vannekke. Altijd gedacht trouwens dat die neofascistische klootzak nog liever een wijf zou trakteren dan mij mijn verdiend loon zou betalen.
Te bedenken dat ik dagen, wat zeg ik: maanden en weken lig te zweten om taalminnend Vlaanderen-mijn-land te behagen met ongekunstelde, doch niettemin parelende voorbeeldjes van Nederlandstalige taaltoverkunst.
Al die liters bier en gin-tonic die ik consumeer om deze prestaties neer te zetten, al de risico’s die ik neem om minstens enige autobiografische momenten met mijn pen – die eigenlijk een versleten, afgeschreven oude PC 486 is - vast te leggen, daar wordt geen rekening mee gehouden. Ook het betalen van mijn huismeid, die instaat voor het verwijderen van de in PI (Griekse letter voor oneindig of zoiets, althans volgens de Zweedse kroonpuzzels, moeilijkheidsgraad 3 tot 4) aanwezige huismijten in mijn dierbare woning, wordt niet in rekening gebracht.
Calimero zei het al destijds – en hij kan het weten – HET IS NIET EERLIJK
Zelf ben ik een heel eerlijk mens. Oké: ik stoei al eens met een studentinnetje dat voor het maken van haar doordeweekse eindverhandeling over de meest bekende en meest getalenteerde auteur in Vlaanderen een interview van mij wenst af te nemen, doch meer dan wat gewild beffen en wederzijds plezieren en bevredigen van elkanders lusten kan mij niet verweten worden. Het is ook niet omdat ik de belastingsdienst al eens een hak zet, dat ik deze mensen die de dienst daar uitmaken niet genegen zou zijn. Wel integendeel: ik vind het allemaal fantastische klootzakken die dringend eens een bijles rekenen zouden mogen volgen. Want wat verdien ik nu aan zo’n column ? Reken zelf uit: 50 BEF per lijn, gerekend aan ongeveer 50 lijnen, dat maakt volgens mijn spiksplinternieuwe rekenmachine – die ik trouwens gratis bekomen heb bij het nemen van een hypothecaire lening voor het terugbetalen van mijn nieuwe moto, een YAMAHA 500 – 2500 BEF. Maal 52 geeft dat 130.000 BEF.
En daar moet IK dus van leven ?!
Ok . Af en toe schrijf ik eens een boek. So what ? Me eerst stiepelzat bezuipen om in de goede sfeer te komen, een paar wijven onder handen nemen, met de moto rondtoeren – PR, weet je wel – stapels papier door m’n oude typemachine sjassen ook al heb ik dan een versleten PC – kwestie van in ‘the mood’ te blijven – weet ge wat dat allemaal kost ?
Neen, mijnheer Vannekke, ge moet zo nie trekkebekke. Het is Godgeklaagd, zo zei mijn minder getalenteerde collega al. Vroeg of laat krijgt ge op uw bakkes. D’er moet geen water zijn bij de wijn maar boter bij de vis, of zoiets. In elk geval: WORDT VERVOLGD; is het nie-en nu, dan is het later.
So long, socker !
Met dank aan Herman Brusselmans Junior
created on 14-07-2002 - last updated on 14-07-2002