Het grote bange witte konijn
Ik heb iets voor konijnen; altijd gehad. Sommigen hebben het voor kinderen, maar dat is dan iets anders. De perverten.
Ik zou zo een bezemsteel in hun hol steken, opdat ze zouden weten hoe het aanvoelt. Vuilikken, mislukte CD&V’ers, rastafari’s,
malloten van het zevende + tweede knoopsgat !
Nu las ik in de krant dat er een vreselijke ziekte is uitgebroken onder deze door mij o zo geliefde diersoort, die maakt dat
de wilde beestjes onder hen sterven aan een vreselijke ziekte waardoor hun aantal met rasse schreden – of moet ik zeggen: met
konijnensprongen - dreigt gedecimeerd te worden. Blijkbaar ben ik niet de enige die deze diersoort zo genegen is, want in de
Woordenlijst Nederlandse Taal geniet zij ook de nodige aandacht, te weten welgeteld 14 lijnen: konijn, konijnenberg, konijnenbont
– ge kunt uw vrouw bont en blauw slaan, maar ook konijnenbont -, konijnenfokkerij, konijnenhok, konijnenhol (cfr supra), konijnenkeutel,
konijnenkot, konijnenpijp – variant: konijnen pijpen; wel een andere betekenis, weliswaar -, konijnenpluim, konijnenpoot, konijnenstand
– tot op heden nog niet vermeld in de Kama Sutra -, konijnenvel, konijnenvoer.
U zult nu dus wel begrijpen, beste lezer en getrouwe HB jr fan, dat ik stilaan ongerust begin te worden en elke morgen heel wat
tijd besteed aan het controleren van mijn gebit, mijn oren en mijn geslacht. Een mens kan maar beter zijn voorzorgen nemen, nietwaar.
Empathisch als ik ben, begin ik nu stilaan ook de weerzin te begrijpen van al die andere blanke witte konijnen tegen al wat vreemd is
en afwijkt van het liberale gedachtegoed. Ge kunt tegenwoordig immers niet meer op straat komen of ge loopt daar met uw neus tegen zo’n
bruine neger of Marokkaan die doet of hij u niet ziet en met zijn stijve arm – jawel: arm – tegen de uwe loopt, die op dat moment evenwel
slap is – de arm bedoel ik dan. Ook dat andere orgaan zal dan wellicht veelal slap zijn, maar dat doet nu even niet ter zake. Het is me
wat met die slappe lullen van tegenwoordig ! In mijn tijd werden we tenminste gehard door de meppen die onze ouwe gaf als ge niet direct
luisterde wanneer hij gebood om onmiddellijk uw elleboog van tafel te halen; tegenwoordig noemen de klein mannen u ‘ouwe zak’ of ‘zaag’
terwijl ge d’er bij staat en moogt ge nog content zijn dat ze u terwijl niet op uw klokkenspel stampen. Er zijn geen kinderen meer,
mijnheer, is dan ook een veelgehoorde en ongetwijfeld ware uitspraak.
Gelukkig is er hoop op betere tijden. Times they are a’ changin, niewaar. Eindelijk begint het tot de Vlaamse verkozenen door te
dringen dat het gedaan moet zijn met zomaar binnen te komen in ons land: vanaf nu zal men zich INBURGEREN. Zelfs Johan De Man – of was
het nu Le Mans – wil de stoffen doeken op de kop van de allochtone jeugd en oudere dames gaan verbieden. Ik voorspel u een snelle opmars
van de juten zakversie, mede gesponsord door AVEVE & Co, die vanaf heden tegen democratische prijs te bekomen zal zijn ter vervanging
van al die stola’s en grijze berenmutsen. Mode is een vreemde zaak. Vreemdelingenhaat ook.
De mensen zouden beter eens hun naaste buren of familieleden zeggen wat op hun lever ligt in plaats van al die vreemde schijtluizen
de schuld van alles en nog wat te geven. Ik geef er gif op dat het gauw gedaan zou zijn met die konijnenziekte !
Met dank aan Herman Brusselmans Junior
created on 25-10-2002 - last updated on 25-10-2002