Moto's voor mietjes
Mij zult ge niet gauw M&M’s zien snoepen. Wat zeg ik: niet gauw ? Nog in geen duizend jaar. Moto’s en (&) Mietjes.
Da’s waar dat letterwoord voor staat. En dan dat ampersand. Wat een afschuwelijk woord is dat toch: amper sand. Moet er nog
zand zijn ? Rijdt naar de zee als ge zand wilt zien, oliebollen, drekwaterratten, kloefkaffers.
Sociologisch onderzoek heeft echter uitgewezen dat er een recht evenredig verband bestaat tussen de seksuele geaardheid
en het motorrijden: hoe dikker den bak, hoe lulliger de zak. Dit is uiteraard een enigszins vrije vertaling van de genuanceerde
conclusies en beleidsaanbevelingen die uit betreffend sociologisch onderzoek voortvloeiden. Zelf berijd ik, zoals u allicht
weet, beste lezers en lieve, knappe lezeressen die nu liggen te geilen op mijn verheffend taal- en woordgebruik, geregeld mijn
vriendin TANIA, alsook mijn BUELL. Die laatste is uiteraard ‘hors catégorie’ en maakte geen voorwerp uit van voornoemde
studie, waardoor voormelde door mij geparafraseerde conclusie dan ook geenszins van toepassing geacht kan worden op dit soort
uitzonderlijk motorvoertuig. Waarmee ik helemaal niet wil zeggen dat TANIA geen hors catégorie zou zijn hé slijmballen !
Nu zijn er altijd van die nitwits die conclusies zodanig draaien en keren dat het hun goed uitkomt. Zo kreeg ik onlangs
een telefoontje van de plaatselijke voorzitter van de MOBYLETTE-fanclub, waarin deze mij verzocht om op zo’n onding plaats
te nemen voor de foto. Dit zou dan moeten bijdragen tot de promotie van het door de massa allang vergeten, doch door sommige
eikels en keuterboeren nog steeds gebruikte rijwiel waarmee zij zich verplaatsen om des zondags naar de bakker te rijden om
dan in het mandje vooraan hun chocoladebroodjes en croissants te leggen. Recent mochten wij nog de specifieke inzetbaarheid
van dit vermeend soort motorvoertuigen aanschouwen tijdens een aflevering van het alomgeprezen TV-programma FC DE KAMPIOENEN,
alwaar dit onding blijkbaar dienst deed als aandrijfmotor voor de lokale frietproductie. Dat lijkt me nog van een
aannemelijke en effectieve inzetbaarheid getuigen.
Bij het kijken naar de onuitputtelijke reeks afleveringen van voornoemde TV-serie word ik trouwens steeds overmand door
een vreselijk gevoel van heimwee naar m’n goede oude jeugdherinneringen bij VIGOR HAMME en SK LOKEREN, hetgeen helaas voor
mijn dierbare huisvriend WOODY ook impliceert dat ik, in een onbedwingbare reflex, mijn linkervoet eerst achterwaarts en
dan strak voorwaarts richt op hem, hetgeen hij blijkbaar niet echt schijnt te appreciëren. Een hond blijft een mysterie voor
mij. Een vrouw ook, althans sommige exemplaren daarvan. Hetgeen me doet bevroeden dat er wellicht ook enig verband moet bestaan
tussen deze beide soorten. Maar dat zal onderzoek dan wel te zijner tijd uitwijzen neem ik aan.
Om een lang verhaal kort te maken: die vette voorzitter van die club bleek dus ook de resultaten van die eerstgenoemde
studie gelezen te hebben en hoopte, wetende dat die resultaten mij intussen ook ter ore waren gekomen, dat ik hem aldus
vriendelijk ende goedertierend zou ontvangen. Dat was wel efkens tegen zijne zak. Tierend heb ik hem ontvangen ja, en de
deur tegen zijn achterlijke voorhoofd toegeslagen ook, toen hij mij bedreigde met het vooruitzicht dat ik, indien ik niet
op zijn voorstel zou ingaan om aan genoemde fotosessie mee te werken, vanaf dan m’n frieten zelf kon bakken. Dat hij zelf in
z’n eigen vet bakt, de mislukte homo !
Heel anders is het met PUCH en TOMOS gesteld (zonder ampersand !). Toevallig of niet genieten deze roemrijke voertuigen
mijn grootste bewondering en adoratie, niet in het minst omdat het specimen in kwestie dat zich bij mij aanbood blond en jong
was en van mij graag wou vernemen waar m’n PUCH-liefde dan wel vandaan kwam.
Het moet gezegd: je kunt een PUCH niet vergelijken met een MOBYLETTE !
HB jr
Met dank aan Herman Brusselmans Junior