Ik ben rijk en beroemd en ik heb nekpijn
Roman die zowel "een filosofisch werk" als "een handleiding tot de ultieme onnozelheid" wil zijn.
"Brusselmans neemt ons mee op een tocht langs zijn leven, zijn werk, zijn buurt, zijn geest en zijn ego."
Hij laat zich bijstaan door hoofdpersonages als zijn vrouw en zijn hond en nevenpersonages als een Turk, een ex-Big
Brother-bewoner, een architect, een man op het dak, een genezeres uit Oostakker, zijn grootouders, een meisje dat hij
negeert, De Meeuw, Boeg, Paco en vele mensen met of zonder naam. Herman Brusselmans probeert door het schrijven en de
werkelijkheid die erachter schuilgaat tot verlossing te komen, en wel op zo'n manier dat de lezer de bevoorrechte getuige is.
Ik ben rijk en beroemd en ik heb nekpijn is zowel een tragisch als een komisch boek, zowel een filosofisch werk als een
handleiding tot de ultieme onnozelheid. Na Vergeef mij de liefde & De kus in de nacht is Ik ben rijk en
beroemd en ik heb nekpijn het derde deel van Brusselmans' cyclus Iedereen is uniek behalve ik.
Bestel dit boek nu bij Azur voor 11.43 Euro.
Uitgeverij : Prometheus
Verschenen: 9 april 2004
Uitvoering: paperback
Formaat: 15 x 23 cm.
Omvang: 423 blz.
Prijs: 20 €
ISBN: 90-446-0376-0
EAN: 9789044603767
Een kunstje waarop je niet raakt uitgekeken
recensie door Philip Hoorne
Een roman van 423 pagina's waarin niks gebeurt en die toch van de eerste tot de laatste bladzijde blijft boeien, dat moet er een zijn van Herman Brusselmans. Meteen wil ik die eerste zin wat bijschaven.
Met 'niks gebeurt' bedoel ik dat Brusselmans geen verhaal schrijft waarbij de lezer om de haverklap de handen vol verrukking voor de mond slaat om zoveel epische spitstechnologie. 'Niks gebeurt' is datgene wat voorvalt in uw, mijn en zijn leven: gedoe dat zich herhaalt,structuren en gewoonten. Als je het zo bekijkt, heeft de Gentse successchrijver het eigenlijk over niets anders dan het leven zelve, en dat is niet 'niks'. Er zitten in het boek elementen die zouden kunnen leiden tot drukte en rumoer, maar Brusselmans haalt telkenmale de lont uit het kruitvat. Wie denkt of hoopt dat de ultieme rode draden Joanna en het verjaardagsfeestje van Stephanie Van Booven voor vuurwerk zullen zorgen, komt bedrogen uit.
Ik ben rijk en beroemd en ik heb nekpijn is een doorslag
van en het vervolg op De kus in de nacht. Meer nog dan in dat boek toont Brusselmans aan dat elke schrijver God is in zijn eigen boek. Hij is het die de gebeurtenissen in scène zet, personages introduceert en weer afvoert. Een man op een dak? Vooruit dan maar en de schrijver tovert een man op een dak die ettelijke pagina's meegaat. De bewust vaag beschreven meisjes S. en V. voegt hij op een gegeven moment samen tot het meisje D. om ze even later weer te splitsen. Verrassend en origineel zijn de sprongetjes die Brusselmans maakt van de tegenwoordige tijd - de schrijfuren
's nachts - naar de literaire tijd. Hij maakt de lezer deelachtig aan het creatieve proces - het lijkt wel Open Bedrijvendag in het atelier van de beroemde Gentse schrijver - al dient natuurlijk de vraag gesteld wat er in deze roman met sterk autobiografische
inslag werkelijk autobiografisch is en wat niet. In elk geval is het door de vele verwijzingen naar de oorlog in Irak en andere historisch exact te situeren gebeurtenissen nogal duidelijk dat dit boek geschreven is tijdens de lente en de lange hete zomer
van 2003.
Het is me weer maar eens opgevallen hoe ongekunsteld Herman Brusselmans schrijft en wat voor een sterke dialogen hij uit zijn mouw schudt. Mensen kwekken maar wat om de tijd te doden en hun eigen dood uit te stellen, want wie praat leeft nog, zo lijkt het wel. Net zoals alle gedoe in het boek nergens toe leidt, blijkt
ook het gepraat niks meer te zijn dan overbodige small talk. Naast die sterke dialogen blijft het een hele belevenis om de vloed van 's mans gedachtestromen er op na te lezen. Herman Brusselmans - of zo je wilt zijn fictieve autobiografische ik - is een niet te stoppen denkmachine die wordt aangedreven door de motoren humor, fantasie en impulsiviteit.
Ik ben rijk en beroemd en ik heb nekpijn sterkt mij in mijn
overtuiging dat Brusselmans op zijn best is in zijn fictieve autobiografieën. Er zijn lieden die beweren dat de man zichzelf blijft herhalen, dat hij een one trick pony is. Ik durf dit noch beamen noch tegenspreken, maar zelfs al mocht het zo zijn,
so what? Herman Brusselmans is een natuurtalent en op zijn kunstje raak ik vooralsnog niet uitgekeken.
This page was created by Erik 'PalmBoy' RAEYMAEKERS
created on 18-01-2004 - last updated on 27-09-2004